กสิณไฟหรือเตโชกสิณ
คำภาวนา : เตโชกสิณัง, เตโช หรือ ไฟ เลือกตามความเหมาะสมหรือความสะดวก
การเริ่มต้นฝึกกสิณไฟ ให้ก่อกองไฟ แล้วทำแผ่นกระดานให้เป็นวงกลม มาไว้หน้าเรา คู่ไปกับเพ่งไฟ เพื่อทำเป็นดวงกสิณไฟ แต่ถ้าคนเก่งแล้ว จะเพ่งเปลวเทียน ไม่จำเป็นต้องทำแผ่นวงกลมให้เห็นเป็นดวงกสิณ ก็ได้นิมิตติดตาได้อย่างรวดเร็ว หรือฝึกเพ่งดวงอาทิตย์ ตอนเช้าหรือตอนเย็น เพราะจะสบายสายตาไม่ปวดตา ถ้าเป็นตอนเที่ยง คนไม่มีพลังจิตกล้าแข็ง จะปวดตาได้ ไม่เหมาะสมที่จะเพ่งดวงอาทิตย์ตอนเที่ยงวัน สำหรับผู้เริ่มต้น ผู้ที่จะเพ่ง ดวงอาทิตย์ตอนเที่ยงวัน โดยไม่ปวดสายตา ต้องเป็นผู้มีพลังจิตกล้าแข็ง และชำนาญมาก ด้วยวสีสมาธิ พร้อมกับฝึกสติเพ่งกสิณ ใช้คำบริกรรมภาวนาของกสิณไฟไปขณะเพ่งกสิณ จะเพ่งลืมตาและหลับตาไปเรื่อยๆ จนกว่าจะจำเป็นนิมิตติดตาได้ เรียกว่า ฝึกกสิณคุณ เมื่อจำเป็นนิมิตติดตาได้แล้ว ไม่จำเป็นต้องลืมตาเพ่งอีกต่อไป แต่จะหลับตาเพ่งกสิณได้ เรียกว่า ใช้จิตเพ่งกสิณ
สำหรับผู้ที่ไม่เคยสั่งสมบารมีด้านกสิณไฟมาในอดีตชาติ
ผู้ที่ไม่เคยสั่งสมบารมีมาในอดีตชาติ ต้องเริ่มต้นฝึกกสิณไฟ ใจเย็นๆ ค่อยเป็นค่อยไป อย่ารีบร้อน เหมือนคนที่มีบารมีไม่ได้ และต้องเว้นจากตำหนิของกสิณไฟ ซึ่งอาจจะกลายเป็นกสิณโทษ คือ กองไฟที่มีสิ่งอื่นเจือปน หรือเพ่งดวงอาทิตย์ตอนเที่ยงวัน จนสายตาทนไม่ไหว เวลาเราฝึกเพ่งกสิณไฟ แทนที่จะเพ่งไฟให้ใจสงบ กลับไปมองตำหนิของไฟแทน ใจเลยฟุ้งซ่าน เรียกว่า กสิณโทษ
สำหรับผู้เคยสั่งสมบารมีด้านกสิณไฟมาในอดีตชาติ
ไม่จำเป็นต้องทำเป็นดวงกสิณไฟ เพียงแค่มองดูเปลวไฟ เปลวเทียว หรือดวงอาทิตย์ อย่างใดอย่างหนึ่ง ก็สามารถจำเป็นนิมิตติดตา สำเร็จสมาธิด้วยกสิณไฟอย่างง่ายดาย
ชอบเพ่งดวงอาทิพย์เป็นประจำเช้าเย็น เพราะเวลามองแล้วเหมือนมองดวงจันทร์เป็นทรงกลมสีขาวนวลไม่แสบตา มองได้อย่างสบายๆ
ตอบลบเรามองดวงอาทิตย์ได้โดยไม่แสบตา เวลามองตอนแรกแสงก็จะสว่างจ้ามากแต่แป่บเดียวก็จะมีม่านสีน้ำเงินเข้มเข้ามาทาบทับกับดวงอาทิตย์จากนั้นแสงอาทิตย์ที่เจิดจ้าแสบตาก็จะหายไปกลายเป็นวงกลมสีขาวนวลที่มีม่านสีฟ้าเข้มล้อมรอบดวงอาทิตย์ต่อจากนั้นก็จะค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินเข้มรอบดวงอาทิตย์ ท้องฟ้าทั้งหมดในระยะสายตาที่มองเห็นก็จะเปลี่ยนสีด้วยเหมือนกันจะเปลี่ยนจากสีขาวเป็นสีน้ำเงินเข้มแล้วก็ค่อยๆมืดครึ้มเหมือนท้องฟ้าที่ฝนกำลังจะตกอย่างนั้น และเราก็สามารถมองได้เป็นชั่วโมงเลย อยู่ที่ว่าเราอยากจะมองนานแค่ไหนเท่านั้นเอง ตอนที่รู้ว่ามองแล้วไม่เหมือนคนอื่นก็นึกว่าตัวเองผิดปกติ หรือสายตาอาจจะเสียหรือเปล่า แต่ก็ลองศึกษาดูเบื้องต้นก็ไม่พบความผิดปกติอะไร โดยปกติแล้วเราเป็นคนที่สายตายาวเร็วกว่าวัยอันควรอยู่นิดหน่อยเป็นเป็นคนที่ใช้สายตาในการทำงานเยอะเลยทำให้ต้องใส่แว่นตาตลอดเวลา อันนี้คือก่อนที่เราจะรู้ว่าเราเพ่งดวงอาทิตย์ได้นะ แต่ตอนนี้เราก็ฝึกการนั่งสมาธิควบคู่ไปด้วยกับการเพ่งแสงสว่างจากดวงอาทิตย์ด้วย (เราก็ไม่รู้ว่าการที่เป็นอย่างนี้เป็นปกติหรือเปล่านะวอนผู้รู้ช่วยบอกที) อ้อลืมบอกอีกอย่างหนึ่งหลังจากที่เราเพ่งดวงอาทิตย์แล้วนั้นเราจะสามารถมองเห็นแสงสีฟ้าขนาดใหญ่ตรงกลางเป็นแสงสีขาวที่ขยับไปมาได้สามารถเคลื่อนไหวได้ ขยับใกล้ ไกล ได้ แต่ก็จะอยู่ได้ไม่นานประมาณ 2-3 นาที ก็จะหายไป แล้วก็สายตาก็กลับมาเป็นปกติหรืออาจจะเป็นเพราะพึ่งมองดวงอาทิตย์มาก็เลยมีอาการอย่างนี้ อันนี้ก็ไม่รู้อีกเหมือนกัน แล้วบางทีเวลาที่เรากระพริบตา หรือหลับตา หรือตั้งสมาธิเพ่งไปที่ใดที่หนึ่ง เราก็จะเห็นเป็นแสงสีขาวปรากฏขึ้น ณ ที่ตรงนั้น ถ้าหลับตาก็จะเห็นแสงสีขาวปรากฏที่ตรงกลางหว่างคิ้วหรือตรงกลางหน้าผาก ใครรู้ช่วยบอกที ขอบพระคุณ
ตอบลบ